VOETBAL VROEGER

Tekst hierVoetbal, zoals we dat vandaag de dag kennen, heeft een rijke en complexe geschiedenis die teruggaat tot verschillende oude beschavingen. De oorsprong van het spel kan niet aan één enkele cultuur of periode worden toegeschreven, maar er zijn verschillende belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling ervan.

De vroegste vormen van een balspel dat lijkt op voetbal kunnen worden teruggevoerd naar oude beschavingen. In China werd rond de 3e en 2e eeuw voor Christus een spel genaamd "cuju" gespeeld, waarbij een bal met de voet werd geschopt. Dit spel had elementen die aan moderne voetbal doen denken, zoals het doel en de regels rondom het schoppen van de bal.

In het oude Griekenland en Rome werden ook verschillende vormen van balspelen gespeeld, zoals het Griekse "episkyros" en het Romeinse "harpastum". Deze spellen omvatten ook het gebruik van de voeten om een bal te bewegen, maar de regels en speelstijlen verschilden aanzienlijk.

In de middeleeuwen ontstonden er in Europa verschillende varianten van voetbal, vaak met lokale regels en tradities. In Engeland waren er spelletjes bekend als "mob football", die gespeeld werden tussen dorpen met een groot aantal spelers. Deze spellen waren vaak chaotisch en gewelddadig, wat leidde tot verschillende verboden door de autoriteiten…. Ja…. toen al!

De moderne versie van voetbal begon in de 19e eeuw in Engeland. In 1863 werd de Football Association (FA) opgericht, en dat jaar werden de eerste officiële spelregels vastgelegd, bekend als de "Laws of the Game". Dit markeert het moment waarop de scheiding tussen rugby en voetbal plaatsvond, aangezien voorheen beide spellen vaak door elkaar heen gespeeld werden.

Het spel groeide snel in populariteit en verspreidde zich naar andere delen van de wereld. In 1904 werd de Fédération Internationale de Football Association (FIFA) opgericht, wat de internationale coördinatie van het spel mogelijk maakte. Het eerste wereldkampioenschap voetbal vond plaats in 1930 in Uruguay. invullen...

De pioniers van het moderne voetbal

De eerste voetballers werden al in de 19e eeuw gezien als pioniers van deze geliefde sport. Voetbal, zoals we het nu kennen, is geëvolueerd van simpele wedstrijden die werden gespeeld op grasvelden of zelfs op straat. De allereerste voetballers waren vaak amateurs die puur voor de passie en het plezier speelden. Ze droegen nog geen geavanceerde uitrusting en de regels van het spel waren in die tijd ook nog niet zo strikt als nu. Deze vroege voetballers hebben de basis gelegd voor de populariteit en professionaliteit van voetbal zoals we dat vandaag de dag kennen. Hun toewijding en inzet hebben de weg vrijgemaakt voor de sport om uit te groeien.

In 1848 werden de eerste spelregels vastgelegd, op de universiteit van Cambridge nog wel, en in 1854 kwam de eerste rubberen bal het veld op gerold. Vanaf toen werd het voetbal almaar populairder, en heeft het zich (opnieuw) verspreid over heel de wereld. In het begin was het vooral een sport van en voor de arbeiders.

De ouderen hebben het niet voor het moderne voetbal. In hun tijd speelde men sneller, aangenamer, beter! De huidige generatie heeft het uitsluitend op de hoge transfersommen, hun hoge maandsalaris en de wedstrijdpremies gemunt zeggen ze…

Dit verschijnsel is normaal. Ieder oudere vond 'zijn' tijd toch wat anders dan de triestige, alleen om geld draaiende tijden die nu worden beleefd. Hij vergeet natuurlijk dat hij slechts de mooie ogenblikken uit zijn jeugd in de pronkkast van zijn geheugen bewaarde en de treurige momenten, met de tijd, ver van zich af heeft geworpen. Maar zei anderzijds een filosoof niet (dat het enige goede uit de goede ouwe tijd erin bestond dat men toen nog zoveel jonger was'?

Om terug te keren tot onze voetballers…. Ik doorbladerde zo juist de 'Geschiedenis van de Voetbalsport in Oostenrijk', waarin schitterende teksten en ontroerende foto's voorkomen uit het stenen tijdperk van deze internationale sporttak. Men publiceert er de aller-oudste gekende actiefoto die destijds in Wenen werd genomen. De van hoofddeksels en lange broeken voorziene Weense mensen vormden, in het midden van een weide, een hoopje waarin men rugbyhoudingen waarneemt en tevergeefs de bal zoekt.

De Engelsen die, in deze kindertijd van de Oostenrijkse voetbalsport, het spel van de lederen bal in Wenen lanceerden en als modellen werden beschouwd, waren zelden spelers van werkelijke klasse. Het waren zonen van kooplieden of bedienden van 'Cook and Son', die voor hun broodwinning naar Wenen waren gereisd.

Van matrozenmuts tot fez

In het algemeen was het spel in de oertijd werkelijk primitief en het deed denken aan een half dozijn knapen, die de bal tussen twee neergelegde jassen trachtten door te trappen. Iedere speler – de doelman, die een onbegrensde vrijheid genoot, inbegrepen – had maar één doel voor ogen: : zelf een doelpunt scoren. Men zag zijn medespelers niet eens staan en gebruikte zijn volledige lichaamskracht om in het bezit van de bal te komen.

Het dragen van een pet was toen gans normaal. Naar Praags voorbeeld droegen sommigen een puntmuts, anderen droegen, zoals de Berlijners, matrozenmutsen en twee wegens hun elegantie bekende Weense spelers, Joli-Maxl en Starrach, verwekten sensatie door hun rode Fez

Eigl, de kortzichtige

Het eerste kenteken van de Oostenrijkse internationaal was een rode jockeypet met zilveren kwast. Die mocht echter niet in een wedstrijd worden gebezigd. Het hoofddeksel diende slechts als sieraad wanneer foto's werden genomen en als de spelers het veld betraden.

Naast het hoofddeksel was een rond de heupen gebonden zijden sjerp het bijzonderste decoratieve element. De inhoud van de broekzakken was ook klassiek: sigarettendoos, de nodige lucifers en voor velen ook een cognacflesje, dat bij gelegenheid nieuwe krachten moest schenken. Buiten de loshangende hemden in de clubkleuren en de relatief lange korte broeken (dikwijls waren het geamputeerde lange broeken), viel in menig elftal een individuele noot waar te nemen…

Zo had Rudi Wagner, de eerste werkelijke doelman van zijn tijd, een gouden baard, waaraan hij nijdig trok als hij een bal had doorgelaten… Maar de meest populaire figuur uit dit stenen tijdperk was Franz Eigl, rechtsbuiten van Cricketer. Hij dankte de volksvoorkeur aan zijn vlammend rood haar en zijn kortzichtigheid.

Het verhaal vertelt dat hij als geen ander buiten de lijnen verder voetbalde, ja zelfs voorbij de hoekschopvlag stormde, met of zonder bal! Toch riepen de supporters voortdurend in koor: "Eigl,Eigl, Eigl", en dit werd de eerste strijdkreet uit het Oostenrijkse voetbal.

Ook België deed mee

Heroïsche voetbalwedstrijden en supportersgedrag

In de begindagen van het voetbal werden er een aantal heroïsche wedstrijden gespeeld die de geschiedenis van de sport hebben gevormd. Deze wedstrijden waren vaak intense gevechten op het veld, waarbij spelers hun passie en toewijding toonden ten overstaan van hun supporters.

Wat betreft het gedrag van supporters in die tijd, was het vaak nogal gepassioneerd en soms zelfs gewelddadig. Fans stonden bekend om hun intense betrokkenheid bij de wedstrijden, waarbij ze hun lokale teams met hartstocht steunden. Dit kon leiden tot opstootjes en vechtpartijen tussen rivaliserende supportersgroepen.

Ondanks uitdagingen groeide de liefde voor voetbal en de band tussen supporters en hun teams. Deze vroege interacties legden de basis voor de intense passie en loyaliteit die nog steeds te zien zijn in de voetbalwereld van vandaag. Het vormde een essentieel onderdeel van de rijke geschiedenis en cultuur van deze prachtige sport.

Conclusie

Voetbal is geëvolueerd van oude balspelen tot een van de meest populaire en bekeken sporten ter wereld. Het evolueerde van ontspannend spel, een dorps potje balstampen, tot een harde competitie.

En vandaag de dag is het niet alleen een sport, maar ook een belangrijk cultureel fenomeen dat miljoenen mensen verbindt over de hele wereld.